مهدی ناصری؛ اصغر جلالوند
چکیده
محمود تیمور(1894- 1973م) یکی از داستاننویسان بزرگ معاصرِ عرب است که با آفرینش نوشتههایی پُربار، کمک شایانی به ادب تازی نموده است. این نویسنده را «پدر داستاننویسی معاصر عرب» گفتهاند. یکی از ...
بیشتر
محمود تیمور(1894- 1973م) یکی از داستاننویسان بزرگ معاصرِ عرب است که با آفرینش نوشتههایی پُربار، کمک شایانی به ادب تازی نموده است. این نویسنده را «پدر داستاننویسی معاصر عرب» گفتهاند. یکی از رهتوشههای ادبی او، «شمس و لیل» نام دارد که سفرنامهای واقعی و آمیخته به خیالِ شگرف نویسنده است. نگارندگان در این جستار بر آن بودهاند که به نقد این رمان پرداخته و در این میان، آراء، افکار و سبک و اسلوب نویسنده را مورد بررسی قرار دهند. سیر مقاله به گونهای است که با روش توصیفی- تحلیلی ابتدا با بیان مقدماتی دربارة نویسنده و بر پایة ساختار و درونمایه به نقد و بررسی این کتاب پرداخته و در پایان به این نتیجه دست مییابد که «شمس و لیل» چون آیینهای تیمور را شناسانده؛ به گونهای که با بررسی مکان و زمان، شخصیتهای دوگانة داستان، ترکیبات هماهنگ و موسیقی شگفتانگیز، همچنین نگرش به درونمایههایی از جمله عشق و دلبستگی بسیارش به میهن (مکتب رومانسی) و رخدادهای راستین و واقعی داستان (مکتب رئالیسم)، سبک و اسلوب این نویسنده را در آفرینش این رمان به رخسارة تصویر میکشاند.