حسین ارجمند؛ غلامعباس رضایی هفتادُر؛ مجتبی عمرانی پور
چکیده
کتاب «الفوائد الضیائیة» اثر جامی، پارسی سرای قرن نهم هجری، شرحی است بر کافیة ابنالحاجب.جامی کتاب کافیه را برای مطالعة فرزندش ضیاءالدین یوسف که در آن تاریخ به تحصیلمقدمات زبان عربی اشتغال داشته ...
بیشتر
کتاب «الفوائد الضیائیة» اثر جامی، پارسی سرای قرن نهم هجری، شرحی است بر کافیة ابنالحاجب.جامی کتاب کافیه را برای مطالعة فرزندش ضیاءالدین یوسف که در آن تاریخ به تحصیلمقدمات زبان عربی اشتغال داشته است، شرح کرده و به همین مناسبت آن را «الفوائد الضیائیة»نام نهاده است. وی به سبب مهارت و تبحرش در زبان عربی، برای توضیح عبارات کافیه، شرحمزجی را انتخاب کرده است. جامی در توضیح و تفسیر مباحث نحوی، فردی متعصب نبوده و درشرح خود با ذکر آثار و صاحبان آن،جانبامانت را رعایت کرده است. وی در شرح خود فقط ناقل آرای نحویان نبوده است، بلکهاستقصائات خود را نیز ذکر کرده است. در نقد خود جانب ادب را رعایت کرده و هرگز رایو نظر ابنالحاجب را رد نکرده است و اگر گاهی آرای ابنالحاجب مورد قبول او نبودهاست، آرای دیگر نحویان که اندیشة ابنالحاجب را رد میکنند آورده است. با بررسیآراء وی در این کتاب، میتوان او را از طرفداران مکتب نحوی بصره دانست. نوشتة حاضربه بررسی و تحلیل پارهای از مشخصات این کتاب میپردازد.