مهدی خرمی
چکیده
پیچیدگیهای نحو و آراء متفاوت نحویان، از نخستین قرنهای انتشار زبان عربی، آموزش نحو را با مشکلاتی مواجه ساخته است، به همین جهت بسیاری از صاحب نظران با طراحی مدلهای نو و تألیف آثار جدید، سعی کردهاند ...
بیشتر
پیچیدگیهای نحو و آراء متفاوت نحویان، از نخستین قرنهای انتشار زبان عربی، آموزش نحو را با مشکلاتی مواجه ساخته است، به همین جهت بسیاری از صاحب نظران با طراحی مدلهای نو و تألیف آثار جدید، سعی کردهاند مشکلات آن را برطرف کنند، یکی از این آثار، کتابِ «احیاءالنحو» است که در سال 1937م توسط ابراهیم مصطفی، در مصر تألیف گردید. انتشار کتاب در ابتدا جنجالی به پا ساخت و مورد نقدِ موافقان و مخالفان قرار گرفت، در سال 1938م وزارت فرهنگ مصر به مشاورت طه حسین و جمعی از زبانشناسان، انجمنی تشکیل داد تا آسان سازی نحو و آراء ابراهیم مصطفی مورد بررسی قرار گیرد، پس از آنکه انجمن،آراءِ ابراهیم مصطفی یعنی کتاب احیاءالنحو را تصدیق کرد، وزارت در صددِ تعمیم و توزیعِ آن در میان کشورهای عربی برآمد تا در این باره از نظر علمایِ نحویِ آن دیار مطلع گردد، دولتِ عراق، نقد و بررسیِ این طرح را به شیخ محمد جواد جزائری سپرد، ولیکن گرایشهای حوزویِ جزائری به نحوِ قدیم، موجب شد تا طرح جدید را بکلی به دیده عیب و نقص بنگرد و به دلایل مختلف در برابر هر یک از بندهای آن جواب ردی بدهد و در نتیجه نحوِقدیم را بر نحو جدید ترجیح دهد. اما بیشتر انتقادات وی سطحی و جزئیاند، درحالی که طرحِ انجمن نحوِ مصری، آموزش نحو را با مدلهای امروزیِ آموزشِ یک زبان بیگانه در آمیخته و از وسعت نظر مناسبی نسبت به زبان عربی و چگونگی آموزش آن نیز برخوردار است.