@article { author = {Haji Esmaeeli, Mohammad Reza and Ghasem Nejad, Zahra}, title = {A Study About Syntax Scholar and Qoran Commentator Views About “Vav-e-Samania”}, journal = {Arabic Literature}, volume = {4}, number = {3}, pages = {47-62}, year = {2012}, publisher = {University of Tehran}, issn = {2251-9238}, eissn = {2676-4105}, doi = {10.22059/jalit.2012.30319}, abstract = {The present article , by an extensive exploration in valid Syntactical and Commentator books and referring to Quran verses and fabric Characteristics of Words, Sheds doubts on the existence of “vav-e-samania” in Arabic Literature. Note that some syntax scholars, followed by some commentators on Quran Know the letter “vav” in the words of Almighty God (Touba:114) and the holy verse (Tahrim:5) as “vav-e-samania”, Since in their belief,number 7 is an exact number and after 7, the letter “vav” comes for information about it. They have also inferred it from Almighty God’s Words in Kahf Sura (kahf:32). More Surprisingly, they belive that the letter “vav” in (Zomar:73) is “vav-e-samania”, since the heaven has eight doors While here the letter “vav” is “situational”. To prove the letter “vav-e-samania” being baseless, the valid Syntactic books and commentaries on Quran are among the resources being considered in this Article, While no “vav” with this content Was found in Jaheli Literature prose and verse.}, keywords = {commentators.,Jaheli Literature,Quran,syntax- scholars,vav-e-samania}, title_fa = {بررسی دیدگاه نحویان و مفسران دربارة «واو ثمانیه»}, abstract_fa = {نوشتار حاضر با جستاری گسترده در کتب معتبر نحوی و تفسیری و با استناد به آیات قرآن و ویژگی‌های بافتی کلام، قائل به تردید در وجود «واو ثمانیه» در ادب عربی است. دانستنی است که برخی از نحویان و به دنبال آنان برخی از مفسران قرآن حرف واو در این سخن خداوند متعال «التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنکَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ» (توبه/112) و آیة شریفه «عَسَى رَبُّهُ إِن طَلَّقَکُنَّ أَن یُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَیْرًا مِّنکُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَیِّبَاتٍ وَأَبْکَارًا» (تحریم/5) را «واو ثمانیه» می‌دانند؛ زیرا به اعتقاد آنان عدد هفت عددی کامل است و پس از هفت، واو برای اطلاع بر آن می‌آید. این گروه قول خداوند متعال در سورة کهف «وَیَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ کَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَیْبِ وَیَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ کَلْبُهُمْ» (کهف/22) را نبز بر آن حمل نموده‌اند. و عجیب تر اینکه برآنند که واو در آیة شریفة «وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاؤُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا» (زمر/73)، واو ثمانیه است؛ زیرا بهشت دارای هشت درب است در حالی که حرف واو در اینجا حالیه است. برای اثبات فاقد اصل و اساس بودن حرف واو ثمانیه، کتب معتبر نحوی و تفاسیر قرآن از منابعی هستند، که در این نوشتار مورد بررسی قرار گرفته‌اند، ضمن اینکه در متون نثر و نظم ادب جاهلی واوی بدین مضمون یافت نگردید.}, keywords_fa = {ادب جاهلی,قرآن کریم,مفسران,نحویان,واو ثمانیه}, url = {https://jalit.ut.ac.ir/article_30319.html}, eprint = {https://jalit.ut.ac.ir/article_30319_4bbe89cc47ecd9894deac28c347d9aa4.pdf} }