TY - JOUR ID - 29684 TI - زیبایی‌شناسی کنایه‌ها در زبان عربی و فارسی JO - ادب عربی JA - JALIT LA - fa SN - 2251-9238 AU - عزیزی, محمدرضا AD - استادیار دانشگاه بیرجند Y1 - 2012 PY - 2012 VL - 4 IS - 1 SP - 65 EP - 92 KW - تصویرهای هنری KW - کارکردهای زبانی KW - کنایه‌های فارسی و عربی KW - معایب DO - 10.22059/jalit.2012.29684 N2 - کنایه، ساختی انعطاف‌پذیر در زبان فارسی و عربی است تا گوینده، دل‌مشغولی گوناگون خود را به یاری آن در پرده بازگو کند و شنونده نیز با توجه به زمینة فرهنگی که در زیر لایة ظاهری و لفظی کنایه‌ها قرار گرفته است، در برداشت معنای دلخواه خویش مردد و دو دل شود. این شگرد ادبی و هنری با انگیزه‌هایی همچون: شرم و آزرم، ترس از بازگفت بی‌پردة اندیشه‌ها، فرار از بازخواست، آشنایی‌زدایی و جلب توجه مخاطب... معنای صریح را به وجهی غیر مستقیم به نمایش می‌گذارد و کارکردهای گوناگون زبانی، اجتماعی، تاریخی، قومی، ملّی و تأثیر و گیرایی سخن را به دنبال دارد. همچنان که در حوزه‌های فردی، اخلاقی، حقوقی و تاریخی نیز پاره‌ای از چالش‌ها را در روند استنباط مخاطب باعث می‌شود. UR - https://jalit.ut.ac.ir/article_29684.html L1 - https://jalit.ut.ac.ir/article_29684_b9a7c7c03a6270aeccddd204e9fc18e9.pdf ER -