TY - JOUR ID - 64297 TI - بررسی معناشناسی واژة سلام در تفسیر تبیان شیخ طوسی JO - ادب عربی JA - JALIT LA - fa SN - 2251-9238 AU - کاظمی سهلوانی, حسن AU - دیباجی, سید ابراهیم AU - رضایی هفتادر, غلام عباس AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران AD - استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران AD - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه تهران Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 9 IS - 1 SP - 249 EP - 260 KW - معناشناسی KW - قرآن KW - سلام KW - تفسیر تبیان KW - تحیّت DO - 10.22059/jalit.2017.124252.611320 N2 - سلام واژه­ای است قرآنی با 43  بار تکرار و پنج  جلوه معنایی که خداوند، انبیای خود را با آن درود گفته و مردمان را در جهت تحیّت به آن فرمان داده است. این واژه در ساخت­های گوناگون صرفی و وجوه متعدد نحوی در قرآن آمده است. بررسی وجوه اعرابی و ساخت­های صرفی این واژه و کشف رابطة معنایی آن، رسالت این مقاله است تا با شیوة تحلیلی پاسخی بر این تفاوت­ها بیابد. افق نگاه این مقاله آرای طوسی و گاه مقایسه با آرای دیگران بوده و دریافته که بافت متن سوره و نوع مخاطب آن، در ساخت صرفی خاص این واژه و دلالت آن تأثیر مستقیم دارد و گاه در یک آیه و در  یک اسلوب دو جلوۀ اعرابی را شاهدیم که این خود بیانگر یکی از جنبه­های اعجاز ساختاری قرآن بوده و بررسی ادبی آن در حوزه­های صرف و  نحو و بلاغت در این مقاله آمده است.      UR - https://jalit.ut.ac.ir/article_64297.html L1 - https://jalit.ut.ac.ir/article_64297_069aec0ccb38de01bee059a00abab916.pdf ER -