TY - JOUR ID - 81298 TI - سازگاری فرهنگی مهاجران در رمان شیکاگو، اثر علاء الأسوانی؛ بر اساس نظریۀ فرهنگ‌پذیری جان بری JO - ادب عربی JA - JALIT LA - fa SN - 2251-9238 AU - کاظم زاده, نسرین AU - مهدوی آراء, مصطفی AU - عبدی, مالک AD - دانش‌آموختۀ دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه تربیت مدرس AD - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواری AD - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه ایلام Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 13 IS - 4 SP - 151 EP - 172 KW - مهاجرت KW - سازگاری KW - فرهنگ‌پذیری KW - جان ‌بری KW - علاء الأسوانی KW - شیکاگو DO - 10.22059/jalit.2021.317476.612344 N2 - پدیدۀ مهاجرت یکی از پیچیده‌­ترین پدیده‌های جمعیتی است، و فرآیند سازگاری مهاجران در مقصد، پدیده­ای به‌مراتب پیچیده‌­تر از آن است؛ چراکه زندگی در یک جامعۀ انسانی جدید که بر اساس مجموعه­‌ای از چارچوب­‌های ارزشیِ مشخص، انتظارات و توقعات خاص شکل گرفته، مستلزم رسیدن به درجه‌ای از سازگاری است؛ این سازگاری در جریان فرهنگ­‌پذیری، یعنی در حین وقوع تغییراتی صورت می­گیرد که افراد در پاسخ به محیط فرهنگی خود صادر می­‌کنند تا قدرت مواجهه با چالش‌­های ناشی از برخورد دو فرهنگ متفاوت را داشته باشند. نظریۀ فرهنگ­‌پذیری جان ‌بری که در حقیقت نوعی سازگاری با فرهنگ‌­های مخالف است، یکی از جامع‌­ترین نظریه‌­ها دربارۀ سازگاری مهاجران است. رمان شیکاگو اثر علاء الأسوانی، روایتگر زندگی تعدادی از روشنفکران مصری است که برای ادامۀ تحصیل و داشتن آینده‌­ای بهتر به آمریکا مهاجرت می­‌کنند. این افراد بعد از ورود به جامعۀ جدید برای سازگاری هرچه بیشتر با سرزمین میزبان دست به اتخاذ استراتژی­‌های فرهنگی می­زنند. مقالۀ پیش­ رو بر آن است تا با تکیه بر نظریۀ فرهنگ‌­پذیری بری به بررسی این استراتژی­‌ها از طرف شخصیت‌­های رمان مذکور بپردازد و به این سؤالات پاسخ دهد که شخصیت­های این رمان چگونه خود را با فرهنگ جدید غرب سازگار کرده‌­اند و این سازگاری متأثر از کدام استراتژی­های فرهنگیِ مطرح‌شده در نظریۀ جان بری است؟ نتایج حکایت از آن دارد که فرهنگ‌­پذیری فرآیندی مرحله­ای و پیچیده است و عناصری همچون ریشه­‌های دینی، قومی، میهنی و نگرش‌های فردی در آن دخیل هستند. قهرمانان با پیشینه­‌ها و نگرش­‌های متفاوت در این فرآیند، استراتژی‌­های متعددی از قبیل جدایی، همانندی و یکپارچگی را برای وفق‌دادن خود با محیط جدید اتخاذ می‌­کنند. استراتژی یکپارچگی، بهترین راهبرد برای حل چالش­‌های فرهنگی مهاجر است؛ زیرا مهاجر برای داشتن تعامل سودمند در محیط جدید، به ایجاد هویتی دوگانه در خود نیاز دارد تا در عین حفظ فرهنگ مادری، خود را با ارزش­ها و معیارهای فرهنگی جامعۀ میزبان نیز وفق دهد. UR - https://jalit.ut.ac.ir/article_81298.html L1 - https://jalit.ut.ac.ir/article_81298_458f3e060336a763df2b92c39d87cbdd.pdf ER -