شیوهنامۀ نگارش و ارسال مقالات به
فصلنامه ادب عربی
- نحوۀ نگارش مقالات
- زبان مجله فارسی و عربی است؛ از اینرو دریافت مقالات در این مجله به دو زبان فارسی و عربی میباشد.
- این مجله صرفاً مقالات دادهمحور و پژوهشی در حوزههای زبان و ادبیات عربی را منتشر میکند و مقالات تحلیلی، مروری و نقد کتاب در اولویت انتشار آن قرار ندارد.
- مقالۀ ارسالی باید واجد معیارهای علمی ـ پژوهشی همچون نظریهپردازی، نقد علمی، ابتکار و نوآوری و استفاده از منابع معتبر باشد.
- هیئت تحریریۀ مجله در اصلاح و ویرایش علمی و ادبی مقالات آزاد است.
- این مجله از پذیرش مقالات حوزۀ ادبیات تطبیقی معذور است.
- مقالات مستخرج از پایاننامۀ دانشجویان دوره کارشناسی ارشد در اولویت بررسی و پذیرش مجله نمیباشد.
- مقاله ارسالی قبلاً در نشریات دیگر یا همایشی چاپ نشده و همزمان برای نشریۀ دیگری ارسال نشده باشد.
- مقاله باید بین 7000 تا 7500 کلمه باشد.
- رعایت قواعد دستوری، آیین نگارش و علایم نشانهگذاری در نگارش مقاله الزامی است.
- آیات قرآنی باید داخل پرانتز گُلدار مخصوص آیات قرار گیرند.
- آدرس آیات قرآن بلافاصله پس از آیه و پیش از ترجمۀ آن، درون متن ذکر شود؛ مثال: ﴿تَبارَکَ اللّهُ رَبُّ العــالَمین﴾ (اعراف/54)؛ مبارک است خداوندی که پروردگار همۀ جهانیان است.
- ساختار و اجزاء مقالات
مقاله بدین ترتیب تنظیم شود:
- عنوان مقاله، کوتاه و گویای محتوای مقاله باشد.
- نام نویسنده یا نویسندگان همراه با درجۀ علمی (نشانی و شماره تلفن و آدرس پست الکترونیک و نویسندۀ مسئول مکاتبات علاوه بر ثبت در فرم سامانه، در یک صفحه جداگانه در سامانۀ مجله بارگذاری شود). بدیهی است تعداد و ترتیب نویسندگان پس از ارسال و ثبت مقاله در سامانه به هیچوجه قابل تغییر نمیباشد.
- چکیده: باید در 150 تا 250 کلمه و به دو زبان فارسی و انگلیسی (در مورد مقالات عربی به سه زبان عربی، فارسی و انگلیسی) نوشته شود و شامل هدف، روش، یافتهها و نتیجهگیری باشد؛ به عبارت دیگر، در چکیده باید بیان شود که چه گفتهایم، چگونه گفتهایم و چه یافتهایم.
- واژههای کلیدی: حداکثر تا شش واژه از میان کلماتی که نقش نمایه و فهرست را ایفا میکنند و کار جستوجوی الکترونیکی را آسان میسازند. در مقابل عنوان «واژههای کلیدی»، علامت دونقطۀ بیانی (:) گذاشته شود و بعد از آن، واژههای کلیدی مورد نظر با علامت ویرگول (،) از هم جدا شوند.
- صفحات بعدی: به ترتیب شاملِ مقدّمه، بدنۀ مقاله، نتیجهگیری، پینوشتها و فهرست منابع است و در نگارش هر قسمت، موارد زیر رعایت شود:
- مقدّمه: مقدّمه، بستری است جهت آمادهشدن ذهن مخاطب برای ورود به بحث اصلی. در مقدّمه معمولاً موضوع از کل به جزء بیان میشود تا فضای روشنی از متن بحث برای خواننده حاصل شود. همچنین ضروری است که بیان مسئله، روش و هدفهای پژوهش در مقدمۀ مقاله مد نظر قرار گیرد. در نوشتن مقدمه، تقسیمبندی و شمارهگذاری بهترتیب زیر ضروری است:
عنوان مقدمه با شمارهگذاری (بدین صورت: 1. مقدمه) به همراه توضیحات آورده شود.
1-1. پیشینۀ پژوهش (همراه با توضیحات)
در این بخش نخست مطالب مقدماتی در خصوص موضوع پژوهش بیان میشود و در ادامه پیشینههای پژوهش در ارتباط با همان موضوع مورد بحث، مرور میگردند. سپس استنتاجی منطقی از مرور پیشینهها صورت میگیرد، و خلأهای پژوهشی موجود نشان داده میشوند. بدیهی است بهترین روش مرور، روش تحلیلی و یا تحلیلی-انتقادی است که در آنها پیشینهها صرف نظر از زمان و مکان انجام آنها، و بر مبنای شباهتهای رویکردی گروهبندی میشوند و نظر و دیدگاه پژوهشگر(ان) نسبت به آنها بیان میشود.
1-2. ضرورت و اهمیت پژوهش (همراه با توضیحات)
- بدنۀ مقاله:شامل چارچوب نظری پژوهش، نقد، تحلیل و استدلالهاست. این بخش با شمارۀ 2 شروع میشود و بقیۀ عناوین هم به همین صورت شمارهگذاری میشود. عناوین فرعی بهصورت 2-1، 2-2، 2-3 و...تنظیم شود. (شمارهگذاریها باید از راست به چپ باشد).
- نتیجهگیری: شامل ذکر فشردۀ یافتههای مقاله است و باید بهگونهای سامان یابد که خواننده پاسخ پرسشهای پژوهش را بهصورت علمی و مستدل در آن بیابد.
- پینوشت: توضیحات اضافیِ ضروری و ... در پینوشت مقاله، قبل از منابع درج شود.
- برابر لاتین اصطلاحات و اسامی نویسندگان خارجی، با فونت Times New Roman 10 درون پرانتز در مقابلشان قید شود.
- فهرست منابع: مراجعی که در متن مقاله از آنها استفاده شده است، مطابق ضوابط APA به شرح زیر تنظیم شوند:
- کتابها
- نام خانوادگی، نام نویسنده (سال نشر)، نام کتاب (ایتالیک شود)، نام مترجم یا مصحّح، نوبت چاپ (اگر چاپ اول باشد، نیازی به ذکر آن نیست)، محل انتشار، ناشر.
- جوادی آملی، عبداللّه (1382)، رحیق مختوم: شرح حکمت متعالیه، تنظیم و تدوینِ حمید پارسانیا، قم، اسرا.
کتابهایی که دو نویسنده دارند:
- نام خانوادگی، نام نویسندۀ اول و نام و نام خانوادگی نویسندۀ دوم (سال نشر)، نام کتاب (ایتالیک شود)، نام مترجم یا مصحّح، نوبت چاپ، محل انتشار، ناشر.
کتابهایی که بیش از دو نویسنده دارند:
- نام خانوادگی، نام نویسندۀ اول و همکاران (سال نشر)، نام کتاب (ایتالیک)، نام مترجم یا مصحّح، نوبت چاپ، محل انتشار، ناشر.
ارجاع به کتابهای یک نویسنده در یک سال؛ مانند مثال زیر:
- ضیف، شوقی (1997الف)، الفن و مذاهبة فی الشعر العربی، القاهرة، دار المعارف.
- ضیف، شوقی (1997ب)، الفن و مذاهبة فی الشعر العربی، القاهرة، دار المعارف.
کتابهایی که نام نویسندۀ آنها مشخص نیست، بر اساس نام کتاب مرتب شوند:
- هزارویک شب (الف لیله و لیله) (1390)، ترجمۀ محمدرضا مرعشیپور، تهران، نیلوفر.
مقالهها
- نام خانوادگی، نام نویسنده (سال نشر)، «عنوان مقاله»، نام مجلّه (ایتالیک شود)، شمارۀ دوره، شماره، صفحه.
مقالههایی که بیش از دو نویسنده دارند:
- نام خانوادگی، نام نویسنده اول و همکاران (سال نشر)، «عنوان مقاله»، نام مجلّه (ایتالیک شود)، شمارۀ دوره، شماره، صفحه.
مقالۀ مجموعه مقالات
- اطّلاعات نویسنده یا نویسندگان (سال انتشار)، «عنوان مقاله»، عنوان مجموعۀ مقالات، نام ویراستار(ان)، شمارۀ صفحۀ ابتدا و انتهای مقاله، محل نشر، ناشر. مثال:
- فدوی، طیبه (1394)، «اعجاز بیانی قرآن کریم با تکیه بر تشبیه و تمثیل»، در مجموعه مقالات دومین همایش ملی قرآن کریم و زبان و ادب عربی، 27-42، کردستان، دانشگاه کردستان.
مقالۀ دانشنامه
- اطّلاعات نویسنده (سال انتشار)، «عنوان مقاله»، عنوان دانشنامه، نام ویراستار(ان)، شمارۀ صفحۀ ابتدا و انتهای مقاله، ناشر، محل نشر.
- حریری، نجلا (1380)، «ربط»، در دایرۀالمعارف کتابداری و اطّلاعرسانی، ویراستۀ عبّاس حرّی، ج 1، 870-874.
سایتهای اینترنتی
اطلاعات نویسنده یا نویسندگان (آخرین تاریخ و زمان)، «عنوان موضوع داخل گیومه»، نام و نشانی اینترنتی به صورت ایتالیک.
پایاننامهها و رسالهها
اطلاعات نویسنده (سال دفاع)، «عنوان پایاننامه یا رساله»، نام دانشگاه یا مؤسسه.
- راهنمای کلی نگارش
- مقالـه بایـد در 20 صفحه در ابعاد قطـع وزیری (حاشیۀ بالای صفحـه 4.5، پایـین صـفحه 3.5 و حاشیـۀ چپ و راست 4.5 سانتیمتر) و با استـفاده از برنامــۀ Word 2013 و بالاتـر و قلم IRLotus 13 برای متن، و 11 IRLotus و یا YKMitra برای چکیده و منابع و ارجاعات درونمتنی تنظیم و تایپ شود و تورفتگی ابتدای پاراگرافها، 5/0 سانتیمتر باشد و متنهای عربی بهکار رفته در مقالات فارسی با فونت Traditional Arabic 11 نوشته شوند.
- مقالات عربی با قلم Traditional Arabic 13 و چکیدۀ انگلیسی با قلم Times New Roman فونت 11 تایپ شود.
- ارجاعات در داخل متن به صورت (نام خانوادگی مؤلّف، سال انتشار: شمارۀ صفحه) و منابعی که بیش از دو مؤلف دارند، به صورت (نام خانوادگی مؤلف اول و همکاران، سال انتشار: شمارۀ صفحه) آورده شود. در مورد منابع غیرفارسی، همانند منابع فارسی عمل شود.
- ارجاع تکراری به یک منبع، به جای نام نویسنده یا نویسندگان از واژۀ «همان» استفاده شود: (همان: 50).
- نقلقولهای مستقیم، داخل گیومۀ فارسی «» قرار داده شوند و نقل قولهای بیش از چهل واژه، بهصورت جدا از متن با تورفتگیِ یک سانتیمتر از دو طرف و با قلم شمارۀ 11 درج شود. اینگونه نقل قولها که جدای از متن و بهصورت مستقل نوشته میشوند، نیازی به گیومه ندارند.
- نقل قول خلاصه یا استنباطشده، بدینگونه نوشته شود: (نک: کریمی،1382: 45-50).
- عددنویسی فصول و بخشها، از راست به چپ نوشته شود.
- جدولها، نمودارها و عکسها ترجیحاً در متن در کنار توضیحات مربوط قرار گیرند.
- از گیومۀ فارسی«» استفاده شود، نه گیومۀ غیر فارسی"".
- کاما، نقطه، دونقطه، نقطهویرگول به کلمات پیش از خود چسبیده باشد و به واسطۀ یک Space از کلمات بعدی فاصله داشته باشد.
- کلیۀ منابع درون متن، داخل پرانتز قرار داده شود و به صورت (مؤلف، سال: صفحه) آورده شوند.
- برای کلمات مختوم به های غیرملفوظ، در حالت مضاف و موصوف، از علامت «ۀ» (شیفت+G) استفاده شود: خانۀ من به جای خانهی من / نامۀ او به جای نامهی او / زندگینامۀ خودنوشت به جای زندگینامهی خودنوشت و...
- در موارد لازم و مواردی که موجب ابهام میشود، علامت تشدید گذاشته شود؛ مثال: علی، عِلّی/ مبین، مبیّن.
- «نیمفاصله» (کنترل+شیفت+2) در تمام مواردِ لازم رعایت شود؛ مثال: افعال استمراری: «میرود» به جای «می رود»، افعال مرکب مانند «بهکاربردن» به جای «به کار بردن» و کلمات مرکّب مانند «باستانشناسی» به جای «باستان شناسی» و...
- در انتهای مقاله، کلیۀ منابع فارسی و عربی به انگلیسی ترجمه شود؛ مثال:
- قائمینیا، علیرضا (1390)، معنیشناسی شـناختی قـرآن، تهـران، پژوهشـگاه فرهنـگ و اندیشۀ اسلامی.
- Qaeminia, A.R. (2011), The Cognitive Semantics of the Quran, Tehran, Islamic Culture and Thought Research Institute.[In persian].
- شریفی، لیلا (1388)، «رویکردی شـناختی بـه یـک فعـل چنـدمعنایی فارسـی»، تـازههـای علوم شناختی، سال یازدهم، ش 4، 1-11.
- Sharifi, L. (2009), “A Cognitive Approach to a Persian Polysemous Verb”, New Sciences of Cognition, 11(4), 1-11.[In persian]
- أزهری، محمد بن أحمد (1421)، تهذیب اللغة، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
- Azhari, M. (1991), Tahzib al-Loghat, Beirut, Dar Ehya al-Torath al-Arabi.[ in Arabi].
- یادآوری مهم
- مقاله از طریق ثبت نام در سامانۀ مجله: ut.ac.ir ارسال شود.
- رسمالخطّ مورد قبول نشریّه و اصول نگارش باید بر اساس آخرین شیوهنامۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی باشد.
- چنانچه مقالهای فاقد هر یک از موارد بالا باشد، از دستور کار خارج میشود.
- حقّ انتشار هر مقاله، پس از پذیرش محفوظ است و نویسندگان در ابتدای ارسال مقاله متعهّد میشوند تا مشخّصشدن وضعیّت مقاله، آن را به جای دیگر نفرستند. چنانچه این موضوع رعایت نشود، هیئت تحریریّه در اتّخاذ تصمیم مقتضی مختار است.
گواهی پذیرش مقاله پس از اتمام مراحل داوری و ویراستاری و تصویب نهایی هیئت تحریریه توسط سردبیر مجله صادر و برای نویسنده مسئول ارسال خواهد شد.
نشانی مجله: تهران-خیابان انقلاب اسلامی-خیابان قدس- کوچه آذین - ساختمان شماره 2 ادبیات- پلاک 10- دفتر مجله ادب عربی، تلفن: 66971170-021
نشانی پست الکترونیکی مجله: jalit@ut.ac.ir
هزینۀ بررسی و انتشار مقاله
مجلۀ ادب عربی مبلغ 1500000 ریال بهعنوان هزینۀ بررسی اولیه و در صورت پذیرش نهاییِ مقاله، مبلغ 4500000 ریال بهعنوان هزینۀ انتشار دریافت خواهد کرد. بههمینمنظور، لازم است پس از اعلام دفتر نشریّه مبلغ یادشده از طریق درگاه آنلاین موجود در سامانه پرداخت شود.