ابوالحسن امین مقدسی؛ سید پیمان حسینی
چکیده
تکرار در شعر از ارکان اصلی موسیقی درونی و در زیباشناسی شعر از مسایل اساسی است. تکرار در شعر، نوعی تاکید و پافشاری بر پارهای از عبارات شعری است که شاعر بیش از سایر عبارات بدان توجه دارد و از این جهت در ...
بیشتر
تکرار در شعر از ارکان اصلی موسیقی درونی و در زیباشناسی شعر از مسایل اساسی است. تکرار در شعر، نوعی تاکید و پافشاری بر پارهای از عبارات شعری است که شاعر بیش از سایر عبارات بدان توجه دارد و از این جهت در بردارنده دلالتهای موسیقایی و معنایی و عاطفی و احساسی ویژهای است. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی ـ توصیفی به بررسی دلالتهای تکرار بهعنوان یکی از انواع موسیقی درونی در شعر بدوی الجبل شاعر معاصر سوری خواهیم پرداخت. در بررسی اسلوب تکرار در شعر بدوی الجبل مشخص گردید که سطوح مختلف تکرار در شعر او، ارتباط تنگاتنگی با دلالتهای شعریاش دارد و شاعر در راستای ایجاد توازن و تناسب میان کارکردهای لفظی و معنایی از موسیقی تکرار در سطوح مختلف بهره گرفته است و این تکرار ارتباطی ناگسستنی با معنا و فضای کلی شعر داشته و منبع برانگیختن عواطف و احساسات مخاطبان است. بدوی الجبل با استفاده از تکرار حروف و کلمات و عبارات علاوه بر آفرینش موسیقایی از احساسات انباشته شده در وجدان خویش پرده برمیدارد و ریتم موسیقایی سخن را در راستای آن به خدمت میگیرد و بدینترتیب با دلالتهای موسیقایی و معنایی و عاطفی تکرار در جان و دل مخاطب تاثیر میگذارد.
