محمد حسن فؤادیان؛ علی رضا فرازی
چکیده
چند معنایی و تشابه شکلی ساختارهای زبانی، ممکن است به ابهام و پوشیدگی در کلام بیانجامد. اما از آنجا که زبان به حسب کارکرد و فایدۀ خود، باید از این کاستی به دور باشد، لازم است با تکیه بر قرینهها، این ...
بیشتر
چند معنایی و تشابه شکلی ساختارهای زبانی، ممکن است به ابهام و پوشیدگی در کلام بیانجامد. اما از آنجا که زبان به حسب کارکرد و فایدۀ خود، باید از این کاستی به دور باشد، لازم است با تکیه بر قرینهها، این پوشیدگی از معانی زدوده شود. یکی از این قرینهها که در زمرۀ قرینههای لفظی جای میگیرد، آهنگ جمله است که با دگرگونی و تفاوت یافتن آن، یک جملۀ واحد میتواند معانی گوناگونی یابد، یا ساختار آن از دیگر ساختارهایی که هیأت نوشتاری مشابهی دارند، متمایز شود؛ چرا که هر جمله، متناسب با مقام و موقعیتی که در آن گفته میشود، با آهنگ مشخصی ادا میگردد و همین آهنگ، میتواند آن را از ساختارهایی که ظاهری مشابه آن دارند، اما معانیشان متفاوت است، متمایز کند. از آنجا که در قرآن کریم ساختارهای مشابه، با معانی متفاوت یا متعدد به فراوانی یافت میشود، در این پژوهش، کوشش شده است پس از بیان مفهوم آهنگ جمله و کارکردهایش در زبان، ضرورت توجه به آن در قرآن کریم و نقشش در شکلگیری یا تعیین معانی آیات، بررسی شود.