شهلا شکیبایی فر؛ روح الله صیادی نژاد
چکیده
تصویرگونگی که پیوند انگیختۀ دال و مدلول را نشان میدهد، به‌عنوان عاملی برونزبانی، ساختار زبان را متأثر از ادراک حسی انسان از جهان خارج میداند. این اصل نشانهشناختی، از مهمترین ارکان زیباییشناسی ...
بیشتر
تصویرگونگی که پیوند انگیختۀ دال و مدلول را نشان میدهد، به‌عنوان عاملی برونزبانی، ساختار زبان را متأثر از ادراک حسی انسان از جهان خارج میداند. این اصل نشانهشناختی، از مهمترین ارکان زیباییشناسی و عمدهترین ابزارهای انتقال معنا در شعر نزار قبانی به شمار میرود؛ بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر آن است که در چارچوب نظریۀ نمادپردازی آوایی هینتون و همکارانش، سطوح گوناگون تصویرگونگی آوایی در اشعار قبانی بر روی پیوستاری از بالاترین تا پایینترین درجۀ شفافیت ترسیم شود. نتایج پژوهش نشان میدهد گونههای مختلف نمادپردازی آوایی در سرودههای این شاعر عبارتاند از: عینی، تقلیدی، ترکیبی و قراردادی. در قصاید او نشانههای عینی شامل اصوات عاطفی و عبارتهای ندا، تعجب و ...، دارای بیشترین میزان تصویرگونگی هستند. پس از آن بهترتیب، نمادهای تقلیدی در قالب الفاظ نامآوا، نشانههای ترکیبی که بهصورت تکرار واکه یا همخوانی خاص مشاهده میشوند و نمادهای قراردادی که با توالی واجهای معین شکل میگیرند، در جایگاههای دوم، سوم و چهارم پیوستار قرار میگیرند.
