نویسنده

دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

در میان حروف الفبای عربی، همزه تنها آوایی است که به چهار شکل مختلف نوشته می‌شود:ء، أ، ؤ، ئ. این اشکال چهارگانة همزه، باعث شده که نویسندگان،‌ به‌ویژه کسانی که به هر دو زبان عربی و فارسی می‌نویسند در هنگام نوشتن برای انتخاب شکل صحیح آن با مشکلات جدّی روبه‌رو شوند.
این مقاله به منظور دستیابی به اهداف زیر نگارش یافته است:
?ـ معرفی رسم‌الخط صحیح همزه در عربی و فارسی با استناد به کتاب‌های معتبر صرف و نحو و قواعد املایی عربی و فارسی و نیز با تکیه بر شیوة رایج نگارش آن توسط ادیبان و نویسندگان توانا؛
?ـ تدوین و تنظیم قواعد همزه به گونه‌ای که در عین جامع و کامل بودن فراگیری آن نیز آسان باشد؛
?ـ تبیین موارد اشتراک و اختلاف نگارش همزه در عربی و فارسی برای کسانی که به هر دو زبان می‌نویسند

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Orthography of Hamza in the Persian and Arabic Languages

نویسنده [English]

  • Hasan Abdullāhi

چکیده [English]

From among the Arabic alphabet, hamza is the only vowel with four orthographic variations of (alone), (above a w?w), (above and under an ‘alif) and (above a dotless y?). Such an orthographic variation for hamza has caused spelling problems for writers mainly those who write in both Arabic and Persian.
The present article is to reach the following objectives:
1. Introducing the right orthography of hamza in the Arabic and Persian languages with reference to the authoritative books on the Arabic and Persian morphology and syntax together with rules of orthography which rely on the current orthographic methods employed by the competent writers;
2. Compiling hamza rules which are comprehensive yet easy to learn;
3. Clarifying the points of orthographic similarity and differences in the Arabic and Persian languages for those writing in both languages.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Arabic
  • hamza
  • Orthography
  • persian
  • Writing
۱ـ‌ افشار، حسین عماد، شیوة نگرش فارسی در مطبوعات، انتشارات دانشگاه علامة طباطبایی، تهران، 1372هـ.ش.
۲ـ‌ انزلی، حسن، دستور زبان فارسی، انتشارات انزلی، ارومیه، 1368 هـ.ش.
۳ـ الشرتونی، رشید، مبادی العربیه، مؤسسة انتشارات دارالعلم، قم، 1368 هـ.ش.
۴ـ عبداللطیف، محمّدالخطیب، اصول الاملاء، مکتبة دارالتراث، کویت، 1986م.
۵ـ الغلایینی، شیخ مصطفی، جامع الدروس العربیه، انتشارات ناصرخسرو، چاپ دهم، تهران، 1388 هـ.ق./ 1968م.
۶ـ فرشیدورد، خسرو، عربی در فارسی، انتشارات دانشگاه تهران، 1373 هـ.ش.
۷ـ محتشمی، بهمن، دستور کامل زبان فارسی، انتشارات اشراقی، تهران، 1370 هـ.ش.
۸ـ محمّد مامو، الی الاملاء، دمشق، 1414 هـ.ق./ 1994م.
۹ـ مشکور، محمّدجواد، دستور نامه در صرف و نحو پارسی، مؤسسة مطبوعاتی شرق، 1366 هـ.ش.
۱۰ـ ناصیف یمیّن، المعجم المفصل فی الاملاء، دارالکتب العلمیه، بیروت، 1412 هـ.ق.
۱۱ـ نیساری، سلیم، دستور خط فارسی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، 1374 هـ.ش.