نویسندگان

1 استادیار دانشگاه بوعلی سینا

2 دانشجوی دورة دکتری زبان و ادبیات عربی

چکیده

بکارگیری استعاره و کنایه همواره از ارزشمندترین هنرنماییهای ادبی و وسیله‌ای مناسب برای محک‌زدن قدرت سخن‌سرایی شاعران بوده است. سید حمیری بعنوان یکی از شاعران بزرگ شیعه که شعر خود را وقف دفاع از اهل بیت (ع) نموده است، از تصاویر بلاغی با موفقیت بهره برده است. مجموعـة استعارات قابل‌توجه در شعر سیدحمیری در عین سادگی و بی‌تکلفی، سیمای هنری موجهی را برای شعر او رقم میزند و نمونة بیعیب و نقصی از یک شعر ساده و خلوت دینی است. بیشترین صـور خیالی که در شعر او با تنوع معانی و تصویرگری بسیار بالا به چشم می‌خورد، کنایه است. کنایات شعر او پیش از آن که تصویرگر و دارای فضاسازی باشد، بیانگر و تقریری است. شاعر از آوردن استعارات و کنایات هیچ‌گاه بدنبال پیچاندن سخن و سردرگم کردن مخاطب نیست، بلکه آرمان شعر او همان بسط معانی، اغراض و تصاویر شعر دینی است که در‌این‌باره در به کارگیری کنایات و استعارات موفق بوده است. شعر و تصاویر شعری او از سویی آیینة تمام‌نمای سیمای درخشان اهل بیت و از سوی دیگر بیانگر چهرة کریه و نازیبای دشمنان ایشان است، تا مردم بتوانند از سرچشمة فضائل و احادیث و اخبار ائمه معصوم (ع) سیراب شوند

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

“A survey on metaphoric and allusive implications in poem of Sayyed Hemyari in a portrait from Ahl-Ul-Bayt (PBUT)”

نویسندگان [English]

  • Morteza Ghaemi 1
  • Zahra Tahmasebi 2

1

2

چکیده [English]

Adaption of metaphor and allusion has been always considered as the most valuable literary representations and seved as an appropriate device for benchmarking versification potential in poets. As one of Shiite poets, Seyed Hemyari who has devoted his verse for defense from Al-Ul-Bayt (PBUT) has benefitted successfully from rhetoric images in this field. Despite of its simplicity and plainness in group of outstanding metaphors in poem of Sayyed Hemyari, this may represent a reasonable artistic portrait for his verse and is considered as a faultless and intact sample of a religious plain and cozy verse. Most of imagination states that have been mainly seen in his verse with various concepts and highly characterization are allusions. Before acting as a portrait maker with nature of landscape, his poetical allusions are expressive and assertive. By purposing metaphors and allusions, the poet never intends to create conflict in speech or making the audience wandering, but ideal of his verse is simply extension of concepts, propuses and images of religious poem so in this regard he has succeded to employ metaphors and allusions. On the one hand, hois verse and poetic pictures are like a full- height mirror against brilliant portrait of Ahl-Ul-Bayt and on the other hand it represents nasty and ugly picture of their enemies so that people to manage to be quenched by origin of virtues, traditions (Ahadith) and news from Faultless Imams (PBUT).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Allusion
  • Arabic Verse
  • Genre
  • Imams/ Aemeh (PBUT)
  • Metaphor
  • Religion
  • Sayyed Hemyari