نویسندگان

1 استادیار دانشگاه کردستان

2 کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه کردستان

چکیده

این مقاله به‌تحلیل و بررسی شخصیت‌های تاریخی، مذهبی، و حوادثی می‌پردازد که به هر طریقی در شعر ادونیس تجلی‌گاه اسطورة ققنوس شده‌اند، و بیانگر تجدد و رستاخیز دوبارة بعد از مرگ و نابودی هستند. این مفاهیم به‌صورتی رمزگونه مصداق واقعیات جوامع عربی است. ادونیس پیوسته این جامعه را در گرداب عقب افتادگی و سکون و مرگ مطلق می‌بیند و در تلاش است تا با یاری ققنوس که نماد هر انسان انقلابی و تجددخواه است، به دوران شکوه گذشته که در اندیشة ادونیس تمدن فینیقیه است، بازگردد و انقلابی علیه تمدن کنونی عرب بنا نهد.
در این مقاله به دو نوع کاربرد ققنوس در اشعار ادونیس می‌پردازیم، نوع اول کاربردی است که در آن یکی از عملکردهای ققنوس در یک شخصیت و یا در خود شاعر ظهور می‌کند، و در نوع دوم شاعر صریحاً اسم ققنوس را در متن به‌کار می‌برد که ما آن‌را با عنوان کاربرد عَلَم آورده‌ایم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Emanation of Phoenix in Adonis’s Poem

نویسندگان [English]

  • Hadi Rezwan 1
  • Sayyed Hassan aryadoost 2

چکیده [English]

This study examined historical and religious characters and events emanating myth of phoenix manifesting renewal and resurrection after death and destruction in Adonis’s poetries. These concepts is symbols of realities in Arabic societies. Adonis described the society in vortex of leeway, inaction and absolute death. Considering phoenix as a symbol of revolutionary human, Adonis tried to back to glorious period (civilization of Fynyqy) and revolted against current Arabic civilization.
Two usages of phoenix were considered in Adonis’s poetries; first, summoning (the role of a human or as poet himself) and second, eminent noun (clearly expressing the word of phoenix).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Adonis
  • Contemporary Arabic Poetry
  • Myth of phoenix