نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه رازی

2 استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه رازی

3 دانش‌آموختۀ دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه رازی

چکیده

سبک­شناسی با انواع مختلف آن جنبه­های مختلف متن و فرامتن اثر را با ریزبینی مورد بررسی و واکاوی قرار می­دهد و هدف آن ارائه شناختی از ویژگی­های اثر و شیوه یا چگونگی خلق آن در ساخت و بافتی منحصر به خالق اثر است. سبک‌شناسی از گذشته تاکنون، در پژوهش­های کلاسیک و مدرن، مبنای بحث و بررسی آثار ادبی است و در سه سطح زبانی، محتوایی و بلاغی صورت می­گیرد. در جستار حاضر، سبک­شناسی بلاغیِ مجموعة شاهدة قبر من رخام الکلمات(2009م) اثر یحیی سماوی شاعر معاصر مبنای بحث و بررسی قرارگرفت. با بحث و بررسی در متن این مجموعه، دریافتیم که مؤلّفه­های سبکی بلاغی شاعر در این مجموعه بدین قرار است: بیان متناقض­نما، نمادگرایی، استفاده از میراث در قالب تلمیح، آشنایی­زدایی­های مفهومی، گرایش به صنایع بیانی تشبیه و استعاره و تصویرسازی دیداری که هریک از اینها کارکرد خاصی برای شاعر در این مجموعه دارند. هدف از این مقاله، دریافت درکی از جنبه­های برجستة بلاغی شاعر در مجموعة مذکور است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Rhetoric Analyse of Prose Volume of “A Gravestone From the Marbel of the Words by Yaḥyā Samāwi”

نویسندگان [English]

  • mohammadnabi ahmadi 1
  • Yahya Marouf 2
  • Mossayeb Ghobadi 3

1 Assistant professor, Department of Arabic Language and Literature. Razi University

2 professor, Department of Arabic Language and Literature. Razi University

3 Phdtydent, Department of Arabic Language and Literature. Razi University Razi University

چکیده [English]

Rhetoric with different types of different aspects of the text and the hypertext of the work is investigated by microbiology and aims to provide a cognition of the features of the effect and manner or how to create it in the construction and the textbook exclusive to the creator of the work Is.This kindof Stylistics from the past, in the classical and modern studies, is the basis of the discussion of literary works and is carried out at three levels of language, content and rhetoric. In the present research, the rhetorical style of the collection of the grave of my grave (2009), The work of Yaḥyā Samāwy, the contemporary poet, was the basis for discussion. With the discussion in the text of this collection, we find that the components of the poet's rhetorical style in this collection are as follows: contradictory expression, symbolism, the use of legacies in the form of telemoments, conceptual desensitization, tendency to the expressions of simile And metaphorical visualization, each of which has a particular function for the poet in this collection. The purpose of this article is to provide an understanding of the great aspects of the poet's rhetoric in the collection.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Yaḥyā Samāwy
  • The Grave stone of My Grave
  • Alam-Kalamat
  • Rhetoric Stylistics
  • Text Editing
  • The Structure of the Effect
قرآن کریم.
مکاریک، ایرنا ریما، دانش­نامه نظریه ادبی معاصر، ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران، چاپ چهارم، آگه، 1390.
آباد، مرضیه و رسول بلاوی، «موتیف ابوذر غفاری در شعر یحیی سماوی»، پژوهش­های ترجمه در زبان و ادبیات عربی، ش 4، 81-96، پاییز 1391الف.
                                            ، «دلالات الألوان فی شعر یحیی السماوی»، إضاءات نقدیة، ش 8، 9-32، 1391ب.
                                            ، «موتیف النهر والبحر فی شعر یحیی السماوی»، العلوم الانسانیة، ش 1، 1-18، 1391ج.
باقری، بهنام، «دراسة أسلوبیة فی شعر یحیی السماوی دیوان نقوش علی جذع النخلة نموذجاً»، پایان­نامة کارشناسی ارشد، به راهنمایی یحیی معروف، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه رازی کرمانشاه، 1390.
بلاوی، رسول و مرضیه آباد، «استدعاء المدن فی شعر یحیی السّماوی»، ادبیّات تطبیقی، ش 6، 121-136، 1391.
                                            ، «استدعاء شخصیّة الإمام الحسین فی شعر یحیی السماوی»، مجلة انجمن عربی، ش 27، 1-16، 1392.
بلاوی، رسول و همکاران ، «موتیف الاغتراب فی شعر یحیی السماوی»، العلوم الإنسانیة الدولیة، تسعة عشر عاماً، العدد 3، 77-92، 1433.
بهره­مند، زهرا، «آیرونی و تفاوت آن با طنز و صنایه بلاغی مشابه آن»، زبان و ادبیات پارسی، ش 45، 9-36، 1389.
پاینده، حسین، داستان کوتاه در ایران (داستان­های مدرن)، تهران، نیلوفر، 1389.
تسلیمی، علی، نقد ادبی؛ نظریه­های ادبی و کاربرد آنها در ادبیات فارسی، تهران، کتاب آمه، چاپ دوم، 1390.
جباری کیلانده، لیلا، «مفاهیم مقاومت در شعر یحیی سماوی»، پایان­نامة کارشناسی ارشد، به راهنمایی عبدالاحد غیبی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، 1390.
حسن­پور آلاشتی، حسین و عیسی امن­خانی، «اسطوره سیزیف و تأثیر آن بر شعر معاصر»، پژوهشنامه علوم انسانی، ش 57، 69-86، 1387.
حسینی، حسن، مشت در نمای درشت، تهران، سروش، 1388.
زمردی، حمیرا، نمادها و رمزهای گیاهی در شعر فارسی، تهران، زوار، 1387.
زیتونی، لطیف، معجم مصطلحات نقد الروایة، بیروت، دارالنهار للنشر، 2002.
السماوی، یحیی، شاهدة قبر من رخام الکلمات، دمشق، التکوین، 2009.
سمیعی، احمد، «مبانی سبک شناسی شعر»، ادب پژوهی، ش 2، 49-76، 1386.
شریفیان، مهدی و یوسف داربیدی، «بررسی سمبل­های سیب، کبوتر، گل سرخ و نیلوفر، در اشعار سهراب سپهری»، نثر پژوهی ادب فارسی (ادب و زبان)، ش  21 (پیاپی 18)، 59-84، 1386.
شفیعی­کدکنی، محمدرضا، ادوار شعر فارسی؛ از مشروطه تا سقوط سلطنت، تهران، سخن، 1380.
شمیسا، سیروس، نگاهی تازه به بدیع، تهران، میترا، 1383.
کریمی­فرد، غلامرضا و فرزانه مهرگان، «پارادوکس؛ خاستگاه و پیشینه آن در بلاغت عربی»، انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی، ش  19، 145-173، 1390.
کوپر، جی سی، فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمة ملیحه کرباسیان، تهران، فرهنگ نشر نو، 1386.
گلی، احمد و سردار بافکر، «پارادوکس (متناقض­نمایی) در شعر صائب»، پژوهش­های ادبی، ش 20، 132-159، 1387.
لاج، دیوید ، هنر داستان نویسی، تهران، نی، 1388.
معروف، یحیی، «دراسة و تحلیل فی المضامین الشعریة للشاعر العراقی یحیی السماوی»، اللغة العربیة وآدابها، سال هشتم، ش 14، 127-153، 1391.
وحیدیان کامیار، تقی،  بدیع از دیدگاه زبان­شناسی، تهران، سمت، چاپ سوم، 1387.