نقد روان‌شناختی یکی از روش‌های نوین نقد ادبی است که می‌کوشد به آنچه در ورای اثر ادبی است، بپردازد تا پیوستگی میان هنر و هنرمند را پیدا کند. آبراهام مزلو روان‌شناس آمریکایی، معتقد است که انسان برای رسیدن به رشد و کمال نیازمند گذر از پنج مرحله از نیازها است: نیازهای فیزیولوژیکی، امنیتی، اجتماعی، احترامی و خودشکوفایی. در همین راستا پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی– تحلیلی به بررسی شخصیّت اصلی رمان أیّام معه (روزهایی که با او گذشت) اثر کولیت خوری نویسنده زن سوری بر اساس نظریه مذکور پرداخته است. نتایج، نشان از آن دارد که این رمان، با شاخصه‌های مطرح شده از سوی مزلو برای خودشکوفایی هم‌خوانی دارد. بسیاری از زنان و دختران به خاطر موانعی چون تقالید و آداب و رسوم غلط حاکم بر جامعه، زمینه‌ای برای رشد و شکوفایی و پرورش استعدادهای خود نمی‌یابند. بارزترین نیاز شخصیّت اصلی رمان، وجود یک حامی است که بتواند موانع رشد او را بردارد و آرزوهایش را محقّق نماید. او برای دستیابی به نیازهای سطح چهارم و پنجم هرم مزلو تلاش می‌کند و در این راه، ضمن مقاومت در برابر فرهنگ غالب، با پرورش استعدادهای خود، از جمله سرودن شعر و نواختن موسیقی، به خودشکوفایی می‌رسد. رمان مذکور تا حد زیادی بیانگر شخصیّت خوری و جامعه اوست، جامعه‌ای که محدودیت‌های آن، از بزرگترین موانع رشد و تعالی زنان است. با این وجود، بسیاری از آنان برای خودشکوفایی و خلاقیّت، در برابر این موانع، مقاومت و تلاش خود را جهت نیل به کمال، بیشتر و بیشتر می‌کنند.
)