نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه خوارزمی

2 دانشـجوی کـارشناسـی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشـگاه خوارزمــی

چکیده

شخصیت و تعالی آن یکی از موضوعات مشترک عرفان و روان‌شناسی و ادبیات است؛ بنابراین، شناخت و تکامل آن همواره مورد توجه عرفا و روان‌شناسان بوده و در ادبیات نیز نمود پیدا کرده است.چنانچه شخصیت‌های حقیقی و برجسته در قالب قهرمان داستان‌ها ظاهر شوند،کارکرد کهن الگوی «خود» اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. رمان موت صغیر روایتگر شکل‌گیری شخصیت یکی از چهره‌های برجستۀ عرفان و تصوف اسلامی، محی‌الدین عربی است. ابن عربی که به‌‌نوعی پدر وحدت وجود اسلامی به حساب می‌آید، با پایه‌گذاری عرفان نظری، عرفان اسلامی را به مرحلۀ جدیدی وارد ساخت. ابن عربی نظریات متعددی در عرفان مطرح کرده است که مهم‌ترین آنها نظریۀ وحدت وجود و انسان کامل است. کمال و رشد شخصیت،موضوعی است که نظریات روان‌شناسی جدید را به مفاهیم عرفانی اصیل، همچون نظریۀ انسان کامل نزدیک ساخته است. محمدحسن علوان در رمان موت صغیر و در قالب پست مدرنیسم با الهام از شرح حالی که شیخ اکبر در کتاب فتوحات مکیه از خود ارائه داده‌، دو داستان موازی را مطرح کرده‌ است؛ داستان اول، بیانگر سرگذشت ابن عربی و داستان دوم، سرگذشت دست‌‌به‌دست شدن زندگی‌نامۀ او در طی زمان است. این مقاله با رویکرد روان‌شناسی و بر اساس نظریۀ پیرسون –کی‌مار شخصیت ابن عربی را بررسی می‌کند.به این منظور، ابتدا دو داستان موجود در این رمان از یکدیگرتفکیک شده‌اند و تنها داستان سرگذشت ابن عربی بررسی شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که با درنظرگرفتن آراء ابن عربی، از میان کهن‌الگوهای دوازده‌گانۀ نظریۀ پیرسون-کی مار، ارتباط معناداری بین کهن‌الگوی حاکم و نظریۀ انسان کامل ابن عربی وجود دارد؛ به‌طوری‌ که قهرمان داستان پس از طی مراحل عزیمت، تشرف و بازگشت،خصوصیات کهن‌الگوی حاکم را از خود بروز می‌دهد که تا حدودی به ویژگی‌های انسان کامل ابن عربی نزدیک است و هردو به‌‌نوعی معیارهای خودشکوفایی شخصیت را به همراه دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Study of the Ruler Archetype in Little Death Based on Pearson-Maar Theory

نویسندگان [English]

  • Ali Asvadi 1
  • Zahra Izadi 2

1 Assistant Professor in Arabic Language and Literature, Kharazmi University, Iran

2 Master Student in Arabic Language and Literature, Kharazmi University

چکیده [English]

The character and its transcendence are common themes between mysticism, psychology, and literature. Hence, mystics and psychologists have always been curious about understanding it and identifying the path of its evolution. This curiosity has also been manifested in literature. Salient characters' appearance as heroes further adds to the significance of the function of the Self archetype. Little Death narrates the formation of the character of one of the distinguished faces of mysticism and Islamic Sufism, Muhyī al-Dīn Arabi. In a way known as the father of the unity of existence in Islamic thought, Ibn Arabi opened a new window to Islamic mysticism by founding theoretical mysticism. Ibn Arabi has propounded many theories in mysticism, the most important of which is the unity of existence and perfect man. The elevation and growth of the character are among the subjects that have reduced the distance between new psychological theories and genuine concepts in mysticism, such as the perfect man theory. Inspired by the autobiography produced by Sheik Akbar in his book Meccan Revelations, Mohammad Hassan Alwan adopts a post-modernist approach to narrate two parallel stories. The first story expresses the life events of Ibn Arabi, and the second story tells his biography. This paper examines the character of Ibn Arabi from a psychological and theoretical perspective based on the Pearson-Mar theory.To this end, the two stories were separated, and only the story of Ibn Arabi's life events was examined. Examining the ideas of Ibn Arabi indicated a significant relationship between his theory of perfect man and the archetype of the ruler (among the twelve archetypes of the Pearson-Maar theory). Upon departure, initiation, and return, the protagonist reveals the characteristics of the ruler archetype, which are close to the characteristics of the perfect man propounded by Ibn Arabi: Each has specific criteria for self-actualization of character potentials.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Pearson-Maar
  • the Ruler archetype
  • Alwan
  • Little Death
  • Ibn Arabi
  • perfect man
ابن عربی، محی‌الدین (1405ق)، فتوحات مکیه، تحقیق عثمان یحیی، ج4 ، بیروت، دار صادر، چاپ دوم.
اریک، فروم (1390)، انسان برای خویشتن؛ پژوهشی در روان‌شناسی اخلاق، ترجمۀ اکبر تبریزی، تهران، بهجت، چاپ پنجم.
انزابی‌نژاد، رضا و بهجت‌السادات حجازی (1384)، «اصل سنخیت در عرفان و همانندسازی در روان‌شناسی»، دورۀ  48، ش 197، صص 35-54.
باوان پوری، مسعود و آخرون (1399)، «الإتصال غیر اللفظی فی روایة موت صغیر لمحمدحسن علوان»، بحوث فی اللغة العربیة و آدابها، العدد 23، صص 109-124.
بوی، فیونا (1394)، مقدمه‌ای بر انسان‌شناسی دین، ترجمۀ مهرداد عربستانی، چاپ دوم، تهران، افکار.
پالمر، مایکل (1385)، فروید، یونگ و دین، ترجمۀ محمد دهگان‌پور و غلامرضا محمدی، تهران، رشد.
پاینده، حسین (1398)، نظریه و نقد ادبی، ج 1، تهران،: سمت.
پیرسون، کارول (1395)، قهرمان درون، ترجمۀ گیتی خوشدل، تهران، پیکان.
پیرسون، کارول، کی‌مار، هیو (1398)، زندگی برازندۀ من، ترجمۀ کاوه نیری، تهران، بنیاد فرهنگی زندگی، چاپ نوزدهم.
جهانگیری، محسن (1395)، محی‌الدین ابن عربی چهرۀ برجستۀ عرفان اسلامی، تهران، دانشگاه تهران، چاپ هفتم.
جیلی، عبدالکریم (1392)، انسان کامل در معرفت اواخر و اوائل، ترجمۀ علی حسینی آملی، قم، آیت اشراق.
چیتیک، ویلیام سی (1394)، ابن عربی وارث انبیاء، ترجمۀ قاسم کوهدار، تهران، نامک.
ستاری، جلال (1374)، عشق صوفیانه، تهران، مرکز.
سگال، رابرت آلن (1389)، اسطوره، ترجمۀ فریده فرنودفر، تهران، بصیرت.
شریف، زهرا (1394)، «جایگاه زن در قوس نزول و صعود از دیدگاه ابن عربی»، مطالعات اسلامی زنان و خانواده، ش 2، صص 115-129.
عصاریان، محمدجواد، علی قاسم‌زاده و محمدحسین سرداغی (1393)، «تحلیل کیفیت بیداری قهرمان درون در شخصیت سیاوش و کی خسرو با تکیه بر نظریه پیرسون-کی‌مار»، ادب حماسی، ش 17، صص 107-134.
علوان، محمدحسن (2016)، موت صغیر، بیروت، دارالساقی.
فوردهام، فریدا (1374)، مقدمه‌ای بر روان‌شناسی یونگ، ترجمۀ حسین یعقوب‌پور، تهران، اوجا.
قدرت الهی، احسان (1377)، «نظریۀ انسان کامل در مکتب ابن عربی»، کیهان فرهنگی، ش143، صص 34-39. قربی، یونس (1399)، «شخصیت و شخصیت‌پردازی در رمان موت صغیر»، کنفرانس بین المللی زبان، ادبیات، تاریخ و تمدن، ش 4، ص 12.
قشیری، عبدالکریم (1391)، رسالۀ قشیریه، ترجمۀ ابوعلی‌حسن بن احمد عثمانی، تصحیح مهدی محبتی، تهران، هرمس.
الکاشانی، عبدالرزاق (1413 ق)، اصطلاحات الصوفیة، تحقیق عبدالعال شاهین، القاهرة، دارالمنار.
کربن، هانری (1399)، تخیل خلاق در عرفان ابن عربی، ترجمه و تحقیق انشاءالله رحمتی، تهران، سوفیا.
کمبل، جوزف (1386)، قهرمان هزارچهره، ترجمۀ شادی خسروپناه، مشهد، گل آفتاب، چاپ چهارم.
ــــــــــــــــ (1389)، قدرت اسطوره، ترجمۀ عباس مخبر، تهران، نشر مرکز، چاپ ششم.
مازن، محمد (1394)، «انسان‌شناسی از دیدگاه ابن عربی»، شناخت، پژوهشگاه علوم انسانی، ش 1/73، صص 221-240.
یاوری، حورا (1374)، روان‌کاوی و ادبیات، تهران، تاریخ ایران.
یونگ، کارل گوستاو (1383)، آیون، ترجمۀ پروین و فریدون فرامرزی، مشهد، به‌نشر.
یونگ، کارل گوستاو، (1377)، انسان و سمبولهایش، ترجمۀ محمود سلطانیه، تهران، جامی.
Jung, Carl Gustav (1997), The Portable Jung, translated R.F.C.Hull, New York, Penguin Hooks.