ابن منقذ، أسامة (1354)، لباب الاآداب، تحقیق احمد محمد شاکر، القاهرة: مکتبة لویس سرکیس.
الآبی، أبی سعد (1990)، منصور بن الحسین، نثر الدرر، تحقیق منیر محمد المدنی، مراجعة دکتور حسین نصار، الهیئة المصریة العامة للکتاب.
پزشک، منوچهر (1367)، تاجنامه، دائرة المعارفبزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد 14، صص 238-242.
تفضلی، احمد (1376)، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به کوشش ژاله آموزگار، تهران: سخن.
الثعالبی، ابو منصور (2003)، التمثیل و المحاضرة، تحقیق و شرح و فهرسة الدکتور قصی الحسین، بیروت: دار و المکتبة الهلال.
جاحظ، أبو عثمان عمر بن بحر (1914)، التاج فی أخلاق الملوک، المحقق أحمد زکی باشا، القاهرة: المطبعة الأمیریة.
دانش پژوه، محمد تقی (1367)، فهرستواره فقه هزار و چهارصد ساله در زبان فارسی، تهران: علمی و فرهنگی.
رحمتی، محمد کاظم (1386)، «جاحظ و کتاب التاج منسوب به او»، آینه میراث، بهار و تابستان ، ش 36 و 37 (علمی- ترویجی)، صص 399-412.
روزن، بارون (1382)، «درباره ترجمه خداینامه»، ترجمة محسن شجاعی و علی بهرامیان، نامه فرهنگستان، تهران، ضمیمه شماره 15.
الزمخشری، أبو القاسم محمود بن عمر (1412)، ربیع الأبرار و نصوص الأخبار، تحقیق عبدالأمیر مهنا، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
سعدی (1389)، گلستان، شرح توسط محمد حمید یزدان پرست لاریجانی، اطلاعات.
القرطبی، الإمام ابو یوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر النمری (د.ت)، بهجة المجالس و أنس المجالس و شحذ الذاهن و الهاجسر، تحقیق محمد مرسی الخولی.
محمدی، محمد (1338)، «کتاب التاج للجاحظ و علاقته بکتب تاجنامه فی الادب الفارسی الساسانی»، الدراسات الأدبیه، العدد الأول (الربیع 1959)، 29-67.
نفیسی، سعید (1331)، تاریخ تمدن ایران ساسانی، تهران: دانشگاه تهران.
نوبخت، حبیب الله (1386)، تاج آیین کشورداری در ایران و اسلام، تهران: آشیانه کتاب.
)