رابطه زبان و واقعیت در تحلیل مفهوم تبعیدگاه در زبان شعری عزالدین المناصرة
رابطه زبان و واقعیت در تحلیل مفهوم تبعیدگاه در زبان شعری عزالدین المناصرة

محمد یعقوبی؛ رسول زارع

دوره 13، شماره 1 ، خرداد 1400، ، صفحه 155-175

https://doi.org/10.22059/jalit.2021.313996.612314

چکیده
  تبعیدگاه مفهومی است که پدیداری آن در ذهن و زبان شاعر، پس از تجربة زیستن و احساس فقدان آزادی و نداشتن ارتباط فیزیکی با وطن حاصل می‌شود. مناصرة شاعری است که تبعید به زبان شعری‌اش ساختاری ویژه داد؛ تجربه ...  بیشتر
جدلیة الأنا و الآخر فی أشعار عزالدین المناصرة المقاومة
جدلیة الأنا و الآخر فی أشعار عزالدین المناصرة المقاومة

مریم عباسعلی نژاد؛ خلیل پروینی؛ هادی نظری منظم؛ سید فضل الله میرقادری

دوره 11، شماره 1 ، تیر 1398، ، صفحه 1-22

https://doi.org/10.22059/jalit.2019.257329.611900

چکیده
  إن من أبرز تجلیات الأنا فی مظهریتها الذاتیة هو تجلیها من خلال النظر إلی (الآخر) بوصفه مقابلا حیویا منتجا، و إن النظرة إلی (الآخر) حضاریا و ثقافیا تعتمد بالدرجة الأولی علی طبیعة الأنا الناظرة و مشکلاتها ...  بیشتر
محتوا پذیری مکان کنعان و دلالت های متعدد آن در اشعار عزالدین المناصرة
محتوا پذیری مکان کنعان و دلالت های متعدد آن در اشعار عزالدین المناصرة

صغرا فلاحتی؛ محمدصالح شریف عسکری؛ محمد یعقوبی

دوره 6، شماره 2 ، بهمن 1393، ، صفحه 291-312

https://doi.org/10.22059/jalit.2015.54211

چکیده
  مکان، عنصری تأثیرگذار بر حیات انسان و بر انگیزانندۀ احساسات او در قبال گذشته و اکنون است. مکان در شعر غایت نیست، چرا که در این صورت پرداختن به مکان، جغرافیای سیاسی می شد، بنابراین، مکان در شعر ابزار است ...  بیشتر